بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد به فرزندان جانبازان مبتلا به استرس پس از ضربه بر بهبود رابطه والد فرزندی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد به فرزندان جانبازان مبتلا به استرس پس از ضربه بر بهبود رابطه والد فرزندی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان خمینی شهر انجام شد. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی(پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل) و جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان دختر دبیرستانی که پدران آنها از جانبازان (25% جانبازی به بالا) بود که نمونه آماری با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس تعداد 30 نفر انتخاب و پیش آزمون برروی آنها اجرا گردید سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل قرار داده شد. سپس بر روی گروه آزمایشی بسته آموزشی مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا و بعد از اتمام جلسات آموزشی، پس آزمون مجدد از دو گروه گرفته شد. ابزار پژوهش پرسشنامه رابطه والد-فرزندی (فاین، مورلند و شویل، 1983) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد و یافته ها بیانگر این است که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به بهبود رابطه والد در دختران دارای پدر جانباز مبتلا به استرس پس از ضربه شده است (فرمول در متن اصلی مقاله).

کلیدواژه ها:

رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد ، رابطه والد-فرزندی ، جانبازان مبتلا به استرس پس از سانحه