تبیین مددکاری اجتماعی سالمندی پویا و شهر اصفهان با تاکید بر سرمایه اجتماعی

مقاله حاضر با هدف تبیین سالمندی پویا با تاکید بر سرمایه اجتماعی در شهر اصفهان از دیدگاه مددکاری اجتماعی انجام گرفته است. در این مقاله با توجه به اینکه مهم ترین هدف مددکاری اجتماعی توان بخشی است و تاکید بر سرمایه اجتماعی در جهت تحقق سالمندی پویا و توان بخشی سالمندان، سالمندی نه به عنوان یک چالش بلکه به عنوان یک فرصت در نظر گرفته شده است. پژوهش حاضر از نظر کنترل شرایط پژوهش، یک بررسی پیمایشی و از نظر هدف، یک بررسی کاربردی و از. روش های تحقیق مقطعی است. جامعه آماری تحقیق و کلیه سالمندان بالای 60 سال شهر اصفهان در سال 1394 تشکیل دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر برآورد شده است نمونه گیری با روش سهمیه ای با محوریت جنسیت و منطقه مسکونی و وضعیت معیشتی انجام گرفته است. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده گردیده است. برای تامین اعتبار از اعتبار صوری و اعتبار سازه ای و برای تعیین قابلیت اعتماد (پایایی) از الفای کرونباخ استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و با بهره گیری از نرم افزار spss و Amos Graphic استفاده شده است نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی، سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی، رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نتیجه حاصل از مدل معادله ساختاری نشان داد که اکثر شاخص های تطبیقی نیز مقادیر بالاتر از 0/90 را نشان می دهند که به معنای توان مدل از فاصله گرفتن از یک مدل استقلال و نزدیک شدن به یک مدل اشباع شده بر مبنای معیارهای تعریف شده برای آنها است. لذا توجه اساسی به افزایش سرمایه اجتماعی در جامعه خصوصا بین سالمندان جهت دست یافتن به برخورداری از سالمندی پویا، همراه با به حداکثر رساندن سلامت، امنیت و مشارکت سالمندان ضروری است.

کلیدواژه ها:

سالمندی پویا ، سرمایه اجتماعی ، سرمایه اقتصادی ، سرمایه فرهنگی ، شهر اصفهان