جایگاه زنان در عرفان و سلوک ابوسعید ابوالخیر
محل انتشار: همایش بین المللی شرق شناسی، تاریخ و ادبیات پارسی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 535
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
OSPL01_143
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
از مسایل مهمی که در حوزه ی ادبیات عرفانی و زندگی هر عارف می توان بررسی کرد، رفتار وی با زن ها و به عبارتی دیگر جایگاه زنان در طریقت عرفانی وی است.نگاه به زنان و جایگاه آنان در طول تاریخ و در نزد نحله های مختلف فکری، متفاوت و همواره با فراز و نشیب های زیادی همراه بوده است.برخی از عارفان نسبت به زن نظر مثبتی نداشته و حتی ازدواج نکردن و عزب ماندن را(به پیروی از راهبان مسیحی)به عنوان نوعی ریاضت برخود تحمیل می کرده اند و حتی در مقاطعی از زندگی خود نیز تصور خوبی از زنان نداشته اند و زنان را باعث گمراهی مردان می دانسته اند.در این مقاله کوشیده شده تا با بررسی منابع زندگانی ابوسعیدابوالخیر و روایات مختلفی که درباره ی او در دست است به جایگاه زنان در عرفان و سلوک وی پرداخته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدرضا اتابک
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه تهران،پردیس بین المللی کیش
علیرضا حاجیان نژاد
دانشیار دانشگاه تهران