پذیرفتاری مغناطیسی خاک و ارتباط آن با برخی از عناصر مغذی قابل جذب

در این مطالعه کارایی پذیرفتاری مغناطیسی برای پایش عناصر مغذی گیاه شامل آهن، منگنز، روی و مس در فاز قابل جذبخاک، دو شهرستان دهاقان و شهرضا در استان اصفهان بررسی گردید. 40 نمونه از خاک سطحی در عمق 20 - 0 سانتیمتریاز این شهرستانها برداشت شد و پذیرفتاری مغناطیسی نمونه ها در دو فرکانس پایین و بالا توسط دستگاه MS2 اندازه گیریشد. نتایج به دست آمده نشان داد در کل منطقه مورد مطالعه بین پذیرفتاری مغناطیسی خاک و عناصر مس، روی و منگنزهمبستگی معنی دار آماری وجود ندارد؛ این امر می تواند به دلیل عدم ورود آنها به شبکه ساختمانی کانی های فرو مگنتیتباشد. همبستگی منفی میان فلز آهن و پذیرفتاری مغناطیسی خاک نشان میدهد که افزایش غلظت این عنصر در فازقابل جذب، لزوما دلیل بر بالا بودن این عنصر در ساختار کانی های مغناطیسی خاک نبوده و تاثیری مثبت بر مغناطیس نخواهدداشت. بر اساس این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که به منظور پایش فلزات سنگین در بخش های قابل جذب خاک و همچنینمناطقی که تحت تاثیر منبع مشخصی از آلودگی نباشد سنجش پذیرفتاری مغناطیسی کارایی بالایی ندارد.

کلیدواژه ها:

پذیرفتاری مغناطیسی ، غلظت قابل جذب ، فلزات سنگین ، شهرضا ، دهاقان