تاثیر کابری اراضی بر ذخیره کربن آلی خاک در منطقه نیمه خشک (مطالعه موردی: اراضی مختلف شهرستان بجستان، استان خراسان رضوی)

کربن آلی خاک (SOC) کلیدی ترین عامل در باروری و کیفیت خاک و حفاظت محیط زیست، به ویژه در مناطق نیمه خشکبوده و تنها ابزار شناخته شده برای اصلاح تغییرات اقلیمی و کاهش گازهای گلخانه ای در جو می باشد. مطالعه حاضر با هدفبدست آوردن اطلاعاتی در مورد ذخیره SOC در شهرستان بجستان از مناطق نیمه خشک استان خراسان رضوی تحت تاثیرکاربری های اراضی باغی، زراعی و مرتعی در دو عمق 20 - 0 و 40 - 20 سانتیمتری انجام گرفت . نتایج نشان میدهد که اراضیباغی در این منطقه نقش موثری بر ذخیره SOC دارند، به طوری که با میانگین 34 / 2 و 79 / 1 کیلوگرم بر مترمربع به ترتیبدر افق سطحی و زیرسطحی با اختلاف معنی داری بیشترین میزان ذخیره کربن را داراست که این امر ناشی از نحوه مدیریتکشاورزان در این اراضی می باشد. بنابراین داشتن اطلاعات کافی از نقش کاربری اراضی مختلف در افزایش فرآیند ذخیره کربنمی تواند در مدیریت پایدار اراضی به ویژه مناطق نیمه خشک کشور موثر باشد.

کلیدواژه ها:

ذخیره کربن آلی خاک ، کاربری اراضی ، منطقه نیمه خشک