ویژگی های هیدرولیکی و آبگریزی خاک های تیمارشده با لجن فاضلاب و بیوچار آن

این پژوهش با هدف بررسی اثر لجن فاضلاب و بیوچار آن بر ویژگی های هیدرولیکی و آبگریزی دو خاک آهکی فلاورجان(لوم رسی) و زیار (لوم) تحت کشت ذرت در یک آزمایش ستونی انجام شد. مقادیر کاربرد لجن فاضلاب (S)؛ 10، 20 و 40مگاگرم در هکتار (به ترتیب تیمار (S(2), S(1 و (S(3 بود. بیوچار (B) نیز در مقادیر 7/3، 14/5 و 29 مگاگرم در هکتار ((B(2), B(1 و (B(3)اعمال شد. در پایان دوره رشد ذرت، ویژگی های هیدرولیکی و آب گریزی خاک در تیمارهای مختلف با روش جذب پذیریذاتی اندازه گیری شد. کاربرد لجن فاضلاب و بیوچار در تمام مقادیر، موجب افزایش معنی دار شاخص آب گریزی خاک درمقایسه با تیمار شاهد شد. این یافته می تواند به دلیل کربن آلی و نسبت کربن آلی به مقدار رس بیشتر در خاک های پس ازبرداشت در تیمارهای S و B نسبت به شاهد باشد. شاخص آب گریزی در سطح 3 کاربرد S و B < سطح 2 < سطح 1 بود.همچنین مقدار شاخص آب گریزی و جذب پذیری اتانول در خاک فلاورجان به طور معنی داری بیشتر از خاک زیار بود.

کلیدواژه ها:

لجن فاضلاب ، بیوچار ، آب گریزی خاک ، جذب پذیری آب ، جذب پذیری اتانول