مطالعه تاثیر آموزه های فرهنگی- دینی و مهارت های زندگی و شادکامی نسل جوان

مهارت های زندگی برای مقابله و سازگاری صحیح با مسایل و مشکلات روزمره و بهبود زندگی فردی و اجتماعی انسان، امروزبه عنوان بخش مهمی از برنامه های اکثر نظام های تعلیم تربیت دنیا شده است بنابراین این نوشتار در پی مرور نقش اموزه های فرهنگی و دینی و مهارت های زندگی در شادکامی نسل جوان می باشد. اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای و با بررسی منابع و متون مرتبط جمع آوری شده و پس از تحلیل مطالب این نتایج حاصل گردید: تربیبت دینی یکی از بهترین انواع تربیت است که اگر به این نوع تربیت به طور کامل پرداخته نشود سایر تربیت ها از کیفیت بالایی برخوردار نخواهند بود و این امر باید از دوران کودکی شروع گردد مطالعات نشان می دهد که آموزه های دینی بر سلامت روان جوانان موثر بوده و سبب کاهش مشکلات تربیتی و بهبود نابسامانی رفتاری جوانان می شود حال با توجه به اینکه شادکامی و بروز آن نیازمند وجود شرایط روانی خاصی از قبیل خود پنداره مثبت، اعتماد به نفس، خودآگاهی، مهارت های مقابله با استرس و... است و شرایط اجتماعی از قبیل ارتباطات جوانان در محیط های آموزشی، یادگیری گروهی و مهارت های فراشناختی بر آن تاثیر دارد. پرورش هویت دینی و فرهنگی می تواند سرمایه های اصیل جامعه را از انواع انحرافات و کجروی مصون بدارد و آنها را از بلاتکلیفی، ابهام و سر درگمی نجات داده و سبب میشود در زندگی خود به فلسفه روشنی بیندیشند و به جهت گیری مشخصی در ارتباط با نیازهای گوناگون خود دست یابند.

کلیدواژه ها:

آموزه های فرهنگی- دینی ، مهارت زندگی ، شادکامی ، نسل جوان