تاثیر منابع مختلف کربوهیدرات های غیر فیبری و پروتیین قابل تجزیه در شکمبه بر قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیری در شرایط برونتنی

مطالعه ای به منظور بررسی تاثیر منبع پروتیینی با قابلیت تجزیه پذیری شکمبه ای متفاوت و منابع مختلف کربوهیدرات های غیر الیافی (نشاسته، ساکارز، پکتین، دکستروز) بر قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیری در شرایط آزمایشگاهی در قالب طرح فاکتوریل 2*2 انجام شد.نتایج نشان داد که بین منبع کربوهیدراتی و منبع پروتیینی (NFC×RDP) اختلاف معنیداری از نظر قابلیت هضم ماده خشک و مادهآلی وجود نداشت. در بین منابع کربوهیدراتی در جیره با RDP بالا، ساکارز و در جیره با RDP پایین، نشاسته بالاترین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی را داشتند (p<0/05) از نظر غلظت نیتروژن آمونیاکی، بازده تولید گاز، عامل تفکیک، بازده توده تولید میکروبی بین منابع کربوهیدراتی و پروتیینی اختلاف معنیداری وجود داشت. در هر دو منبع پروتیینی، تیمارهای مکمل شده با ساکارز و نشاسته به ترتیب بالاترین و پایین ترین بازده تولید گاز را داشتند.

کلیدواژه ها:

کربوهیدرات غیرالیافی ، پروتیین تجزیه پذیر ، تخمیر شکمبه ای ، قابلیت هضم