جایگاه معماری داخلی در فرآیند باززنده سازی بناهای تاریخی نمونه موردی: تبدیل خانه ناصح زاده تبریز به موزه موسیقی

یک بنای تاریخی با گذشت زمان و بروز تغییرات در نیاز های جامعه دچار دگرگونی های فراوانی می شود. گاه، این دگرگونی ها ترد و ترک بنا توسط ساکنان یا حتی تخریب آن را سبب می گردد. در چنین شرایطی است که اثر تاریخی از نظر فیزیکی نیز به سرعت روند تخریب، فرسودگی و زوال را می پیماید و نیاز به حفاظت از آن پیش می آید. طراحی داخلی در فرآیند حفاظت از یک بنای تاریخی ملاحظات زیادی را در بر می گیرد، کارکردن در یک بنای تاریخی طراح را بر آن می دارد که پاسخگوی ارزش ها و شرایط حاکم بر اثر تاریخی باشد. از میان راهکارهای بی شماری که برای حل مشکلات موجود کار بر روی یک اثر تاریخی وجود دارد، مسیری را باید پیمود که به ارزش های فرهنگی موجود در اثر تاریخی توجه بیشتری نشان داده باشد. بر همین اساس با توجه به شرایط موجود، خواست کارفرما و وضعیت بنای تاریخی، حفاظت از آن به چند دسته تقسیم می شود، که باززنده سازی یکی از آنهاست. بررسی چگونگی برخورد با موضوع با انتخاب یک نمونه داخلی انجام خواهد شد. مقاله حاضر به بررسی جایگاه معماری داخلی در فرآیند باززنده سازی بناهای تاریخی و یک نمونه موردی (تغییر کاربری خانه ناصح زاده تبریز به موزه موسیقی) پرداخته و معماری داخلی در مواجه با بنای تاریخی ضمن رعایت اصول بازگشت-پذیری در پی ایجاد بستری مناسب در بنای تاریخی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

معماری داخلی ، باززنده سازی ، بناهای تاریخی ، خانه ناصح زاده ، موزه موسیقی