اثرات نانو ذرات نقره تولید شده با روش احیای زیستی در پاسخ سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی بافت آب شش ماهی کپور معمولی

زمینه و هدف: نانو ذرات به طور گسترده ای در تکنولوژی، پزشکی و تولیدات مصرفی مورد استفاده قرار می گیرند و اطلاعات محدودی در رابطه با تاثیرشان از روی محیط های آبی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پاسخ سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی آبشش ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانو ذرات نقره تولید شده با روش احیای زیستی است. روش بررسی: ماهیان کپور معمولی به مدت 14 روز در معرض غلظت های 0/11 ، 1/13 و 5/67 mg/L نانو ذرات نقره تولید شده با روش احیای زیستی قرار گرفتن. یک تیمار نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. و از هر بار نمونه برداری، جهت تهیه عصاره بافت ماهی 1g از بافت آ شش وزن شده و با 5 mL بافر فسفات مخلوط گردید. نمونه های هموژن شده جهت سنجش فعالیت کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون، گلوتاتیون، ظرفیت آنتی اکسدانی گل و مالون دی آلدیید مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: فعالیت کاتالاز بافت آبشش در غلظت های 5/67 و 1/13 mg/L نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت ( 0/05> p). فعالیت گلوتاتیون و میزان ظرفیت آن دی اکسیدانی کل در تیمارهای مختلف با تیمار شاهد از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشتند ( 0/05 p). نتیجه گیری: طبق نتایج می توان گفت که آب شش ماهی به عنوان یکی از اندام های مستعد به آسیب اکسیداتیو در مواجهه با نانو ذرات نقل است که این امر می تواند بر روی سلامت ماهی کپور معمولی و در نتیجه احتمال ابتلا به بیماری در این ماهی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

نانو ذرات نقره ، احیاء زیستی ، آبشش ، کپور معمولی