مدیریت پایدار زباله های جامد شهری با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی کسری تصادفی (مطالعه ی موردی: شهر یزد)

شهر یزد دارای سه منطقه ی شهرداری است که زباله های تولید شده توسط شهروندان هم به صورت تفکیک از مبدا و هم تفکیک از محل زباله برای بازیافت ارسال می شود. در این تحقیق به منظور پیاده کردن یک سیستم پایدار مدیریت ضایعات که از نظر اقتصادی و اجتماعی تاثیر به سزایی در بهداشت و سلامت محیط زیست مردم دارد، از مدل ژیو و هانگ بدین دلیل که شرایطی را در نظر می گیرد که تابع هدف از نسبت دو مقدار مختلف تشکیل شده باشد و مقادیر سمت راست محدودیت ها تصادفی باشند؛ استفاده شده است. با توجه به داده های مسیله و نتایج به دست آمده از حل مدل برنامه ریزی کسری با استفاده از نرم افزار Lingo چنین نتیجه می شود که در مدل برنامه ریزی کسری بین کارایی سیستم و سطح احتمال رابطه متقابل وجود دارد و با افزایش آن کارایی سیستم افزایش و هزینه ی سیستم کاهش پیدا می کند. همچنین مدل نسبت به پارامتر درآمد حاصل از بازیافت حساسیت بالاتری دارد. با افزایش درآمد کارایی به سطح بالاتری منتقل می شود. در مدل مذکور میزان جریان زباله از محل دفن به محل بازیافت در نظر گرفته نشده است که در این مقاله محققین به آن پرداخته اند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ضایعات جامد ، شهر یزد ، برنامه ریزی کسری ، برنامه ریزی احتمالی ، برنامه ریزی کسری خطی تصادفی