بررسی نقش آموزش فلسفی بر خلاقیت و کاهش آسیب های اجتماعی کودکان

کودکی یکی از دوران های سرنوشت ساز و حساس زندگی انسان می باشد. در دنیایی که بسیاری از افراد بزرگسال از ناراحتی جسم و روان و تبعات آن رنج می برند، توجه به دوره های حساس کودکی و نوجوانی برای آموزش فلسفه به افراد، امری ضروری به نظر می رسد. برای آموزش تفکر به کودکان برنامه های متعددی تدوین و استفاده شده است. یکی از موفق ترین و پرکاربردترین است. فلسفه برای کودکان، شاید تازه ترین و بزرگترین گامی است که در فلسفه برای کودکان برنامه های موجود برنامه راستای تلاش برای کاربردی کردن فلسفه و آموزش عملی تفکر انتقادی و با هدف تقویت و بالا بردن مهارت های استدلال، داوری و قدرت تمیز برداشته شده است. این برنامه، نمونه روشنی از کاربرد فلسفه در تربیت است اما با دیگر برنامه های فلسفه کاربردی تفاوت اندکی دارد و آن اینکه این برنامه می خواهد به شاگردان کمک کند تا خودشان کار فکری انجام دهند و مسایل را خودشان حل کنند. از سویی در جهان امروز بالاترین و بهترین تولید برای کشورهایی که بخواهند حرف اول را در دنیا داشته باشند، تولید فکر نو و ایده است و این امر به خوبی ضرورت توجه به خلاقیت و پرورش آن را در کودکان و نوجوان نشان می دهد. پرورش خلاقیت به عنوان یکی از مهم ترین هدف های نظام آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. روش آموزشی مسیله محور، روش نوین در ارایه آموزش های مهارتی به کودکان و نوجوانان مبتنی بر آموزش، ضخصیت سازی شغلی و پرورش خلاقیت کودکان و نوجوانان است. هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش آموزش تفکر فلسفی بر خلاقیت و کاهش آسیب های اجتماعی کودکان است.

کلیدواژه ها:

تفکر فلسفی ، خلاقیت ، آسیب های اجتماعی