بررسی کارایی و همبندی شبکه روی تراشه

با گسترش همبندی یکپارچه سازی، سیستم روی تراشه تشکیل شده از هسته های ناهمگن روی یک تراشه، وارد چرخه ی میلیاردی تعداد ترانزیستور شده است. همزمان با صنعت ریزپردازنده از تک هسته ای به چند هسته ای، در نهایت انواع معماری ها به معماری چند هسته ای متشکل از ده ها هزار هسته های مشابه مرتب شده بر روی یک تراشه ریزپردازده روی می آورد که ارتباطات در پردازنده ها از اساس آن است. عملکر بالا، انعطاف پذیری، مقیاس پذیری و معماری اتصال داخلی با طراحی تا حد زیادی ایده آل و سازگار و منطبق با معماری برای تراشه های روی سیستم جدید مورد نیاز می باشد. حال در این مقاله بررسی مشکلات عارض بر این امر بررسی خواهد شد. از جمله چگونگی ایجاد ارتباطات در این ساختار، مشکلات ناشی از رشد تعداد پردازنده ها و چگونگی فراهم آوردن ارتباطات موثر چالشی را برای دانشگاه و صنعت ارایه می کنید.

کلیدواژه ها:

شبکه روی تراشه ، موقعیت شناسی ، عملکرد مقیاس پذیری