بررسی عملکرد لرزه ای اتصالات نیمه صلب سازه های ستون بتنی و تیر فولادی

تاکنون استفاده از قابهای خمشی مختلط دارای ستون بتنی و تیر فولادی که به اختصار آنها را RCS مینامند، در ساختمانهایی که در مناطق با لرزه خیزی کم یا متوسط هستند، مرسوم بوده است. یکی دیگر از عواملی که این نوع قاب را از سایرین متمایز میکند، عدم استفاده از جوش در اجرا میباشد، که به نقطه قوتی برای آن تبدیل شده است .اتصال مختلط RCS دارای مشخصات گوناگونی است، از قبیل اتصال با تیر پیوسته و اتصال با ستون پیوسته که در این پژوهش، تمامی اتصالات مورد بررسی دارای تیر پیوسته میباشند. در بررسیهای انجام شده، علاوه بر این ورقها، در چندین مدل، از ورقهای تقویتی ساده در بال و جان تیر نیز استفاده شده است، همچنین برخی از مدلهای موجود دارای تیرهای پیوسته با مقاطع کاهش یافته در بال و جان میباشند سایر مدلها نیز برحسب تیرهای با IPEمتفاوت و یا نوع فولاد و بتن متفاوت در گروه های مختلفی قرار گرفته اند. با بررسی مدلهای موجود در این تحقیق ، شاهد این موضوع هستیم که بتن مورداستفاده در ستون با مقاومت فشاری کمتر، بر مقاومت اتصال تاثیر چندانی نخواهد داشت. اما در مقابل، با تغییر نوع فولاد و کاهش مقاومت آن، کاملا مشهود است که مقاومت اتصالات مورد بررسی دچار کاهش چشمگیری میشوند .در مدل هایی که دارای ورق های تقویتی ساده، در بال و جان تیر بوده، مشاهده می شود که اگر این تقویت در بال و جان تیر در ناحیه بیرونی اتصال انجام شود، اتصال بسیار مقاومتری را ایجاد میکند، تا اینکه ناحیه درونی اتصال تقویت گردد .گرچه، ورق های تقویتی اصلی که در ابتدای بحث نام بردیم در مقاومت اتصال نقش بسزایی دارند و این موضوع در مقایسه اتصالات موجود با اتصال ساده کاملا واضح است، اما ورق های مورداستفاده در ناحیه بیرونی نیز، تاثیر چشمگیری در افزایش مقاومت کلی اتصال خواهند داشت. در اتصالاتی که در آنها تیر با مقطع کاهش یافته در بال به کار رفته است، میتوان گفت که فاصله این کاهش یافتگی از ستون در ناحیه بیرونی اتصال، می تواند بر کاهش یافتن مقاومت تاثیر بگذارد، که هرچه این فاصله کمتر باشد، مقاومت نهایی اتصال نسبت به اتصالات با فاصله بیشتر، کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

اتصالات مختلط RCS ، روش اجزای محدود ، نرم افزار ABAQUS ، ظرفیت نهایی ، ظرفیت خمشی