جداسازی و پیش تغلیظ مقادیر کم نیکل از نمونه های آبی با استفاده از نانولوله های کربنی مغناطیسی

در پژوهش حاضر، از یکی از روش های جدید توسعه یافته برای پیش تغلیظ و اندازه گیری مقدار کم نیکل در نمونه های آبی و استخراج فاز جامد مغناطیسی با استفاده از نانولوله های کربنی مغناطیسی استفاده شد. در این پژوهش برای افزایش انتخابگری از لیگاند - فوریل دی اکسیم به عنوان عامل کیلیت استفاده شد. به منظور انجام استخراج، پس از افزودن مقدار بهینه لیگاند به نمونه حاوی نیکل و تنظیم pH محلول روی 9، هفت میلی لیتر از محلول جاذب به آن افزوده و به مدت 15 دقیقه هم زده شد. سپس فاز آبی و جاذب توسط یک آهنربای قوی جدا شد. در نهایت با شستن آنالیت از جاذب با محلول مناسب، جذب آن توسط دستگاه اسپکترومتری جذب اتمی شعله ای اندازه گیری شد. پارامترهای موثر بر استخراج و پیش تغلیظ نیکل بررسی و بهینه شدند. تحت شرایط بهینه، منحنی کالیبراسیون در محدوده 2 / 5 تا 370 میکروگرم در لیتر خطی بوده و حد تشخیص روش برابر 0 / 8 میکروگرم در لیتر بود. این روش توسعه یافته با موفقیت برای تعیین مقدار نیکل در نمونه های آبی به کار برده شد. مقدار راندمان نسبی اندازه گیری نیکل در نمونه های آبی 98 / 7 -102 / 1 درصد به دست آمد. نتایج نشان میدهد نانولوله های کربنی مغناطیسی می توانند به عنوان جاذب موثر و ارزان برای پیش تغلیظ و استخراج نیکل از نمونه های حقیقی به کار روند.

کلیدواژه ها:

استخراج فاز جامد مغناطیسی ، نانولوله های کربنی مغناطیسی ، نیکل ، نمونه های آبی