بررسی ظرفیت برشی دیوارهای ساز های بر اساس آئی ننامه بتن ایران EC8(CEN و ( 1994 UBC و 1994

دیوار برشی بعنوان یک ستون طره بزرگ و مقاوم در برابر نیروهای لرزه ای، یک عضو ضروری برای سازه های بتن مسلح بلند و یک عضومناسب ب رای سازه های متوسط و کوتاه می باشد دیواربرشی به سادگی تغییرمکانهای سازه را کنترل می کند در حالیکه در سازه های بلند، قابهای بتنی به تنهایی از عهده این عمل بر نمی آیند . در بیشتر موارد دیوارهای برشی قسمت اعظم بار لرزه ای را تحمل می کنند. با این وجود از سیست م قاب خمشی ترکیب شده با دیوار برشی بعنوان خط دوم دفاع در برابر زلزله بعد از ترک خوردگیهای وسیع یا گسیختگی دیوار استفاده می گردد. امتیاز اصلی دیوارهای مقاوم در برابر زلزله افزایش شدید سختی سازه می باشد که منجر به کاهش اثرات مرتبه دوم و افزایش ضریب اطمینان س ازه مقابل فرو ریزی و همچنین کاهش درجه خرابی اعضاء غیر سازه ای می گردد که اغلب ارزش کلی آنها بیشتر از اعضاء سازه ای می باشد . بنابراین وجود سیستم مقاوم دیوار برشی باعث کاهش شدید اثرات مصیبت بار روی ساکنین سازه های بلند مرتبه ای می گردد که درمعرض تغییر مکانهای شدید زلزله واقع شده اند. هدف از این مقاله مقایسه ظرفیت برشی دیوارهای سازه ای مطابق با ضوابط شکل پذیری زیاد و متوسط آئین نامه های بتن ایران(آبا) و معیارهای طرح ظرفیت آئین نامه طراحی ساختمانهای بتنی اروپا ( EC2 & EC ( 8و همچنین ضوابط آئین نامه (UBC) در زون ٣ و ٤ خطر لرزه خیزی مربوطه با در نظر گرفتن شرایط یکسان طراحی میباشد. از اینرو در تعیین نیروهای طراحی آبا، ضوابط آئین نامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله، استاندارد شماره ٢٨٠٠ ایران در نظر گرفته شد ه است.

کلیدواژه ها:

ظرفیت برشی ، شکل پذیری ، دیوار سازه ای