مطالعه تطبیقی زیست پذیری محله های شهری خرم آباد (محله پشته حسین آباد و محله حافظ)

زیست پذیری از مفاهیم جدید شهرسازی است که به مناسب بودن محیط شهری برای زندگی انسانها می پردازد. این مفهوم که کیفیتی فیزیکی- اجتماعی است، شدیدا تحت تاثیر شرایط فضاهای عمومی و مکانهایی است که مردم در آنها با یکدیگر و با محیط ارتباط برقرار می کنند. برطبق این نظریه، محیط مصنوع روابط میان مردم، فرصتهای ایجاد ارتباط و عمق این روابط را تحت تاثیر قرار میدهد. مقایسه مفهوم زیست پذیری با شرایط محلههای شهری ایران نشان می دهد که در بسیاری از شهرهای ایران محله زیست پذیر یا وجود ندارد و یا به شدت کمرنگ شده است.هدف×این×پژوهش بررسی زیست پذیری×شهری× در×دو محله شهری خرم آباد محله پشته حسین آباد و محله حافظ می×باشد. روش×تحقیق براساس هدف توسعه ای –کابردی و براساس ماهیت توصیفی تحلیلی و براساس زمان مقطعی می باشد و جمع آوری اطلاعات با دوروش مستقیم (میدانی و مصاحبه ...)و غیر مستقیم (اسنادی و کتابخانه ای می باشد) تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از تکنیک دلفی و مدل SWOT مورد ارزیابی قرار گرفته، براین اساس این روش، مهم ترین نقاط ضعف و قوت (محیط داخلی) و هم چنین فرصت و تهدیدها (محیط خارجی) پردیس با استفاده از نقطه نظرات 30 نفر از از کارشناسان و مدیران شهری به دست آمده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که وضعت زیست محیطی محله حافظ نسبتا مطلوب و وضعیت زیست محیطی محله پشته حسین آباد بسیار نامطلوب می باشد.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، مولفه های زیست محیطی ، محله های شهری تکنیک دلفی ، مدل سوات