بررسی تجربی اثر تغییرات میکروساختاری فولادهای کربنی بر فرکانس طبیعی و ضریب کشسانی

تغییرات میکرو ساختاری از مهم ترین عوامل در کاهش عمر مفید و یا شکست قطعات داغ در صنایع مختلف می باشند و از طرفی ارزیابی عمر باقیمانده دشوار، پرهزینه و در برخی موارد مخرب است. بنابراین یافتن مسیری جهت تشخیص عمر باقی مانده بصورت غیرمخرب، سهل الوصول و مقرون بصرفه ضروری ست تا بتوان با لحاظ شرایط بهره برداری هر قطعه میزان عمر باقیمانده آن را ارزیابی نمود. ازینرو لازمست تا شرایط بهره برداری شبیه سازی گردند تا قطعات هم جنس با میکروساختارهای مختلف امکان بررسی و مطالعه داشته باشند. در این پژوهش پس از اعمال عملیات حرارتی پیرسازی بر روی نمونه هایی از فولاد فریتی پرلیتی، تغییرات ساختاری شدیدی ایجاد گردید. به نحوی که پرلیت تجزیه شده و به فریت و کاربیدهای کروی شکل در مرزدانهها تبدیل شد. در این بررسی از تست های کوانتومتری، متالوگرافی، پیرسازی، آنالیز مودال و کشش استفاده شده است. نتایج حاکی از انست که با افزایش تغییرات ساختاری، فرکانس طبیعی مود اول و ضریب کشسانی کاهش مییابند که امیدبخش تدوین یک روش نوین غیرمخرب برای تخمین عمر باقیمانده برای قطعات با جنس های مختلف در شرایط بهره برداری فوق گرمایش بلندمدت می باشد

کلیدواژه ها:

تخمین عمر باقیمانده ، فولاد کربنی ، پیرسازی ، تغییرات ساختاری ، ضریب کشسانی ، فرکانس طبیعی