بررسی آموزش معماری در ایران از منظر سیستم فکری - نظری SIGGS با تمرکز بر انتخاب محتواهای درسی

درتمامی طول تاریخ آموزش یکی از ارکان جوامع متمدن بوده است در عصر حاضر اهمیت آن به اندازه ای ارتقا یافته که کیفیت آموزش به عنوان ارزش افزوده تعریف گشته است دراین تعریف کیفیت یک نظام آموزشی عبارت است از وضعیت دانش آموختگان این نظام از نظر دانش نگرش و توانایی های کسب شده به طوری که بتوان سطح موجود این قابلیتها، توانایی ها و نگرش مکتسب را به نظام آموزشی نسبت داد. (بازرگان، عباس، 56:138) براساس تعریف بالا و اهمیتی که بحث آموزش در مدارس و دانشگاههای هزاره ی سوم یافته است این مقاله سعی دارد به بررسی مدارس معماری ایران از منظر محتوای ارائه شده در آنها و چگونگی آن بپردازد. با این هدف ابتدا به بررسی نگرشهای عمده ی فکری در جهان و حضور این نگرش ها در مدارس معماری پرداخته و به دنبال آن با معرفی دنیای سیستمی تفکر سیستمی و جهان بینی لازم برای هزاره سوم، به معرفی مدل فکری - نظری SIGGS که براساس چهار تئوری - که عبارتند از تئوری مجموعه ها، تئوری اطلاعات، تئوری گراف، و تئوری عمومی سیستم ها - بنیان نهاده شده است. مبادرت می نماید و آنگاه با تکیه بر لزوم تغییر نگرش و انتخاب دستگاه نوین فکری دو شیوه ی آموزش نوین مونتسری و موزه مدرسه ها را با مدارس عصر صنعت، از منظر چگونگی انتخاب محتوا با بهره گیری از مختصات و جهان بینی سیتسم فکری SIGGSمقایسه می کند و در نهایت انتخاب و گزینش محتوا در مدرسه معماری ایران نیز توسط دستگاه فکری نوین SIGGS مورد سنجش قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

محتوای درسی ، درونداد ، تمرکز گرایی ، محیط سیستم آموزش ، نگرش کل گرا ، نگرش جزء گرا ، تفکر سیستمی ، مدل فکری SIGGS