نقش دولت در جلب حمایت های مردمی برای تامین منابع مالی آموزش همگانی و تربیت نیروی انسانی

آموزش و پرورش، سرمایه نسل امروز و آینده ما است. سرمایه ای که نمی توان قیمتی بر آن نهاد و همان چیزی است که بشر را از تاریکی و جهل به عصر روشنایی سوق داده است. آموزش و پرورش به عنوان زیر بنایی ترین نهاد در جامعه، شرط اصلی و تردیدناپذیر توسعه همه جانبه کشور است. موضوع تامین مالی آموزش و پرورش از جمله موضوعاتی است که در سراسر جهان با بحران جدی مواجه شده است، این بحران از یک سو بر اثر تقاضای فزاینده برای آموزش و از سوی دیگر به علت محدودیت عمومی منابع مالی در این بخش پدید آمده است. ایران از مجموعه تحولات جهانی در دهه های اخیر جدا نبوده و بحران مالی موجود در بخش آموزش دنیا در کشور ما نیز پدیدار شده است. مشارکت های مردمی یکی از اصطلاحاتی است که در آموزش و پرورش رایج است و منظور از آن شیوه هایی است که بوسیله آنها مردم با استفاده از توانایی های خود، خدمات کمی و کیفی به آموزش و پرورش ارایه می دهند. از آنجا که منابع دولتی برای امر مهم آموزش و پرورش محدود و جمعیت جوان کشور رو به افزایش است، ضرورت استفاده از مشارکت های مردمی بیش از گذشته احساس می شود. متولیان آموزش و پرورش در سطح کلان، بر آن شده اند که ضمن نهادینه کردن مشارکت های مردمی و برنامه ریزی جهت جلب و جذب این مشارکت ها، بخشی از این نیازمندی های آموزشی و پرورشی را تامین کنند. مشارکت اولیا در ارایه خدمات آموزشی و پرورشی به مدرسه ها، همواره با اثر بخشی چشمگیر، ثبات برنامه ریزی و موفقیت همراه بوده است. پژوهش حاضر به بررسی نقش دولت در جذب مشارکت های مردمی برای آموزش و پرورش همگانی و تربیت نیروی انسانی، ابعاد مشارکت، روش ها، انواع و عوامل اثرگذار بر مشارکت می پردازد و در انتها پیشنهاداتی در راستای افزایش مشارکت های مردمی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دولت ، منابع مالی ، مشارکت مردمی