قابلیت های یادگیری سازمانی بر اساس مدل پیترسنج در آموزش و پرورش یزد

نهادهای آموزشی با عنایت به ماموریت و اهداف خود به صورت مضاعف نیازمند یادگیری سازمانی هستند. هدف مقاله حاضر سنجش سطح قابلیت های یادگیری سازمانی بر اساس مدل پیترسنج در آموزش و پرورش یزد می باشد. مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی پیمایشی است. بنابراین برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه نیفه بر اساس مدل پیترسنج (2001) که توسط کارمندان ادارات آموزش و پرورش یزد (اداره کل، اداره ناحیه 1، اداره ناحیه 2) تکمیل گردید، استفاده شد (n=205). نتایج نشان می دهد تاثیر هریک از پنج قابلیت بر یادگیری سازمانی متفاوت می باشد. اثر قابلیت آرمان مشترک بر یادگیری سازمانی بیشتر از تاثیر چهار قابلیت دیگر است. بنابراین با قابلیت آرمان مشترک در سازمان های آموزشی برای رسیدن به یادگیری سازمانی موفق تر بود. از طرفی میانگین های شاخص های اندازه گیری نشان می دهد شاخص اندازه گیری مهارت های فردی دارای بیشترین میانگین است و پس از آن به ترتیب آرمان مشترک، یادگیری تیمی، مدل های ذهنی، تفکر سیستمی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، آموزش و پرورش یزد ، معادلات ساختاری