رباب جان و سماع مولوی؛ با رویکردی به دیوان کبیر
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 609
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MATNPAGOOHI06_137
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
سماع یکی از ا صلی ترین بنیانهای فکری مولوی و یادگاری از آموزه ها و تعلیمات شمس تبریزی است. دیدار مولانا با پیر تبریز از او قلندری بیباک ساخت که بر سر کوی و برزن به سماع میپرداخت و با ترک خوشنامی، با ننگ فقاع میگشود. سماع برای خداوندگار محفلی بود تا بتواند وجود ذرهمانند خود را در خورشید معشوق حقیقی دربازد و به احوال عرفانی والا د ست یابد. در منظر او تنها افرادی میتوان ند سر سماع را دریابند که انانیت و خودی را یک سو نهاده و با فنای او صاف بشری به گلستان رویت اله ی ر سیده باشند. مولانا به آهنگ رباب علاقه بسیاری داشت و ندای بازگشت به نیستان عالم معنارا از آن میشنید و دل و جان خود را با آهنگ این ساز صیقل میداد.پژوهش در ماهیت سماع از منظر خداوندگار و نقش ساز رباب در سماع عاشقانه او از دغدغه های این جستار است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داود واثقی خوندابی
پژوهشگر پسادکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
مهدی ملک ثابت
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد