بررسی تطبیقی مصادیق نفع قابل بیمه در بیمه عمر
محل انتشار: فصلنامه پژوهشنامه بیمه، دوره: 33، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 355
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIRC-33-2_006
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
یکی از قواعد آمره مطرح در حقوق بیمه عمر، وجود نفع قابل بیمه است. این امر با نظم عمومی در ارتباط است و در صورتی که بدون وجود چنین نفعی، بیمه عمر اخذ شود، امکان بروز مخاطره اخلاقی و ایراد عمدی صدماتی به جان و مال دیگران وجود خواهد داشت؛ بنابراین، ضروری است که نفع قابل بیمه احراز شود و معیارهایی برای شناخت آن تعیین شود. از این رو، دو معیار نفع معنوی و اقتصادی ارایه شده است. در معیار نفع معنوی اشاره شده است که هر شخصی به دلیل وجود رابطه ای عاطفی و مبتنی بر عشق و محبت، در زندگی خود، همسر، والدین، فرزندان و سایر اعضای خانواده اش، نفع قابل بیمه دارد. معیار نفع اقتصادی هم اشاره دارد که گاهی به دلیل رابطه مالی میان دو شخص، حیات شریک تجاری، کارکنان کلیدی یک شرکت و شخص بدهکار، به عنوان نفعی قابل بیمه شناخته می شود و اجازه اخذ بیمه عمر در آن خصوص داده می شود. لذا باید از رهگذر مطالعه پرونده های حقوقی مطرح در حوزه کامن لا، به ظرافت های موجود در بحث نفع قابل بیمه پی برد. مقاله حاضر به تحلیل این ظرافت ها و دقت نظرهای حقوقی خواهد پرداخت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدجواد محمدی
کارشناسی ارشد حقوق اقتصادی، دانشگاه شهید بهشتی
نوید برومند
کارشناسی ارشد حقوق اقتصادی، دانشگاه شهید بهشتی
سیدعلیرضا شکوهیان
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه شهید بهشتی