روش شناسی نورپردازی در مستند نگاری وضعیت ×برای آثار کاغذی و نسخ خطی

مستند نگاری به عنوان استنادی علمی از یک اثر تاریخی فرهنگی، مرجعی از وضعیت امروز برای آینده الزامی انکارناپذیر است. این وضعیت موجود توسط مستند نگاری بر پایه عکس میتواند ازدیاد استفاده از اصطلاحات کثیر و تخصصی از هر اثر را کاهش دهد. دراین بین بررسی فنی توسط روش عکاسی نور مریی عمومی ترین و در دسترس ترین روش برای متخصصان مستند نگاری در موزه ها و حفاظت گران محسوب میشود. آنطور که بایست در نظر داشت ثبتی که در این روش انجام میپذیرد حداکثر اطلاعات بصری موجود از وضعیت اثر را فراهم آورده و روندی قابل استناد را طی کند. نورپردازی مهمترین شاخص در این مسیله بوده که موجب به وجود آمدن روشهای متفاوت اجرایی در آن شده است. هرکدام ازاین روش های نورپردازی باهدف نمایاندن بخشی از ویژگیهای آثار کاغذی میتوانند موثر باشند که استفاده از آنها مستلزم دانستن نوع اطلاعات حاصل از هر روش دربسته روند اجرایی ویژه آن است. در این مورد برای آثار کاغذی 5 روش معمول نورپردازی نرمال، مایل مستقیم، مایل غیرمستقیم، عبوری و آینهای مورداستفاده قرار گرفت. اطلاعات حاصل از هرکدام ازاینروشها بسته به جنس، رنگ، شفافیت، بافت، براقیت و ویژگیهای فنی متفاوت را ارایه میکند. حالآنکه این مسیله در ابتدایی ترین جزء روند مستند نگاری، با کمترین امکانات موجود، لازمه به کارگیری این روشهای نورپردازی مقدماتی در موزه ها را با فراهم آوری بستر بازآموزی مسیولان مستند نگاری موزه ها و فارغ التحصیلان حفاظت امکان پژوهشهای دقیق تری را در این حوزه میسر می سازد.

کلیدواژه ها:

مستند نگاری ، وضعیت ، نورپردازی ، آب بنقش ، آثار کاغذی.