بررسی اثر پارامترهای مختلف بر میزان واکنش قیر امولسیون در تماس با مصالح سنگی

در هنگام افزودن قیر امولسیون به مصالح سنگی، ذرات امولسیون جذب سطح مصالح می شوند. عدم استفاده از امولسیون سازهای مناسب، امولسیون را در معرض انعقاد و لخته شدن ذرات قیر قرار می دهد. در حالی که استفاده از امولسیون ساز مناسب باعث کاهش و یا معکوس شدن بار الکتریکی مصالح سنگی می شود که منجر به تاخیر در گیرش می شود.امولسیون سازهای کاتیونیک بسیار شدیدتر از امولسیون سازهای آتیونیک و غیر یونی جذب مواد سیلیسی می شوند که این خود بیانگر مناسب بودن استفاده از امولسیون های کاتیونیک برای اختلاط با مصالح سنگی با خاصیت اسیدی می باشد.یکی از پارامترهای اصلی در تعیین میزان کارایی و کیفیت امولسیون، میزان چسبندگی و پوشش دهی مصالح سنگی و همچنین زمان شکست امولسیون می باشد. در این پژوهش سعی شده است که با تغییر پارامترهای مختلف امولسیون مانند میزان قیرباقیمانده، درصد امولسیون اضافه شده به مصالح، میزان لاتکس و تولید آن در پلنت آزمایشگاهی EmoLab میزان پوشش دهی مصالح سنگی، توسط امولسیون و زمان شکست امولسیون در مواجهه با مصالح سنگی برای دو نوع قیر پایه 60/70 و 85/100 مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

قیر امولسیون ، پوشش مصالح سنگی ، قیر ، زمان شکست.