استفاده از نانو سیلیکا در ساخت مقره بتن پلیمری بر پایه رزین پلی استر: بررسی خواص و معیارهای پذیرش

در بحث شبکه های قدرت و خطوط توزیع و انتقال، مقره ها یکی از اجزا مهم به شمار میروند. فراوانی چشمگیرکاربرد مقره ها در تولید، انتقال و توزیع انرژی الکتریکی نشاندهنده اهمیت این تجهیزات درشبکه برق است. این تجهیزات علیرغم قیمت کمشان نسبت به دیگر تجهیزات مانند ژنراتورها و ترانسفورماتورها، به دلیل نقش حساس و تعداد زیادشان همواره مورد توجه بوده اند. پیشتر، بطور عمده از مقره های پرسلانی که برای تولید، نیاز به کوره هایی با دمای بیش از 1300 درجه سانتیگراد دارند، استفاده می شد. بنابراین تولید این نوع از مقره ها با مصرف زیادانرژی و همچنین آلودگی محیط زیست همراه بود. نوع دیگری از مقره ها که امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته، مقره بتن پلیمری است. بتن پلیمری در واقع کامپوزیتی است که هزینه تولید پایین داشته و بر خلاف شیشه و پرسلان، برای تولید به دمای بالا نیاز ندارد و در دمای اتاق نیز فرآیند میشود.در این ماده از نانوذرات سیلیکا به عنوان پرکننده و ایجاد تراکم حداکثری و نهایتا استحکام بالا استفاده میشود. هدف از انجام این پروژه، مرور فنآوری ساخت مقره های بتنپلیمری 20 کیلو ولت سوزنی در کشور است. سپس معیارهای پذیرش این مقره به کمک آزمونهایی نظیر اندازه گیری چگالی، جذب آب، استحکام خمشی، استحکام فشاری، استحکام ضربه، مقاومت ویژه حجمی، ولتاژ فرکانس قدرت و با توجه به استانداردهای ASTM D576، IEC 60383، ASTM D570، IEC 61952، ASTM D256، ASTM C579، ASTM D257 وIEC 60383 بیان میشود.

کلیدواژه ها:

مقره ، بتن پلیمر ، خواص الکتریکی ، رزین پلی استر ، خواص مکانیکی ، نانوسیلیکا