اخلاق اسلامی در سند تحول بنیادین

سند تحول بنیادین با هدف تحولی زیر بنایی در آموزش و پرورش بدلیل عدم ابتناء سیستم آموزش و پرورش بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی و برای نیل به اهدافی از جمله تربیت اسلامی و باور عمیق به اسلام و اندیشه ها و ارزش های والا و در نهایت دستیابی به چشم انداز و اهداف تعلیم و تربیت در افق 1404 طراحی شده است. از آنجا که متفکرین اسلام، اصول و مبانی اندیشه های عقلی خود را با مبانی دینی قرآن و سنت تطبیق داده اند و هدف نهایی سند تحول بنیادین نیز دستیابی به پرورش یافتگانی با شایستگی ها و توانمندی های اعتقادی بر مبنای فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی است، لذا مقایسه و تطبیق دوباره ساحت های شش گانه سند تحول بنیادین با تربیت اسلامی، اصلاح خلاء های احتمالی و در نهایت تقویت بنیان های نظری سند خواهد شد. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی و تعیین نسبت تربیت اسلامی با ساحت های شش گانه تعلیم و تربیت و سند تحول بنیادین می پردازد. در سند تحول بنیادین تربیت به معنای فرایند تعاملی زمینه ساز تکوین و تعالی پیوسته ی هویت متربیان، به صورتی یکپارچه و مبتنی بر نظام معیار اسلامی، به منظور هدایت ایشان در مسیر آماده شدن جهت تحقق آگاهانه و اختیاری مراتب حیات طیبه در همه ابعاد تعریف شده است و هدف کلی تربیت این گونه تعریف شده است: تکوین و تعالی پیوسته هویت متربیان به گونه ای که بتوانند در موقعیت خود و دیگران در هستی، را به درستی درک و آن را به طور مستمر با عمل صالح فردی و جمعی متناسب با نظام معیار اسلامی اصلاح نماید . در سند بنیادین تحول در راستای رویکرد جامع و متوازن مفهوم تربیت به جای تعلیم و تربیت استفاده شده است و تعلیم از مقتضیات تربیت برشمرده شده است. در سند تحول بنیادین عقل ورزی از اصول تربیت اسلامی تعریف شده و مربیان و متربیان نسبت به خردورزی و نقادی مداوم عمل خود و دیگران ترغیب شده اند. تامل در چهارچوب سند تحول بنیادین و مقایسه آن با اهداف تربیت اسلامی خود نقطه قوتی در جهت آرمان های سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به حساب می آید و چشم انداز مطمئنی را برای پویندگان راه تعلیم و تربیت نمایان می سازد.

کلیدواژه ها:

تربیت اسلامی ، ساحت های شش گانه ، تعلیم و تربیت ، سند تحول بنادین