تحلیل اثر تدلیس ثالث بر نکاح زوجین

نکاح در زمره‎ی عقود لازم است. ویژگی عقد لازم این است که هیچ کدام از طرفین نمی‎توانند بدون علت قانونی آن را فسخ نمایند. نظر به اهمیت ازدواج در روابط اجتماعی اسباب فسخ آن محدود بوده و در شرع و قانون احصاء شده که یکی از این موارد تدلیس است. بعضی حقوقدانان معتقدند که تدلیس در صورتی موجب فسخ می‎شود که از سوی یکی از طرفین عقد انجام گرفته باشد؛ ولی با توجه به منابع فقهی روشن می‎شود که دلیلی برای اختصاص تدلیس به طرفین عقد نکاح وجود ندارد و چنانچه تدلیس از جانب شخص ثالث صورت بگیرد. مانعی جهت ایجاد حق فسخ برای طرفی که از تدلیس دچار ضرر شده وجود ندارد؛ مشروط بر آن که زوج یا زوجه با مدلس تبانی کرده باشد. در فقه معولا از تدلیس زن سخن گفته شده؛ ولی می‎توان آن را در مورد مرد نیز صادق دانست. متضرر در تدلیس می‎تواند طبق قاعده­ی غرور و قاعده­ی لاضرر برای مطالبه خسارات وارده به مدلس مراجعه نماید و همچنین قانون گذار برای تدلیس‎کننده در نکاح طبق ماده ی 647 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 مجازات کیفری پیش بینی نموده است.

کلیدواژه ها:

نکاح ، فسخ ، تدلیس ، ثالث