مقایسه فراشناخت، انعطاف پذیری شناختی و توجه متمرکز در افراد وابسته به متامفتامین و افراد سالم

سوء مصرف متامفتامین، اعتیادی است که برای ترک یا کنترل آن داروی مناسبی وجود ندارد. لذا این پژوهش با هدف بررسی کارکردهای شناختی و مدل شناختی – اجرایی مغز افراد مبتلا، و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد. 60 نفر شرکت کننده به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور مساوی در گروههای افراد مبتلا به سوءمصرف متامفتامین و افراد سالم قرار گرفتند. ملاکهای ورودی سن، تحصیلات و مدت مصرف کنترل شدند. داده ها با آزمونهای ویسکانسین، فراشناخت و عملکرد پیوسته بدست آمده و توسط تحلیل واریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به سوءمصرف متامفتامین در فراشناخت، انعطاف پذیری شناختی و توجه متمرکز به میزان معنی داری ضعیف تر از افراد سالم هستند. همچنین، بیشترین تفاوت در میزان فراشناخت و سپس در توجه متمرکز بین دو گروه بود. طبق یافته های بدست آمده، افراد وابسته به سوء مصرف متامفتامین نسبت به افراد سالم در کارکردهای اجرایی ضعف عملکردی معنی داری نشان می دهند. برای نتیجه گیری، مطالعات بیشتری مورد نیاز است؛ اما احتمال دارد، ارتقاء سطح کارکردهای اجرایی مغز، بتواند در کنترل و ترک سوءمصرف متامفتامین موثر باشد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به متامفتامین ، انعطاف پذیری شناختی ، توجه متمرکز ، فراشناخت ، کارکردهای اجرایی