تفکر انتزاعی و استیلای پوزیتیویسم (مطالعه موردی پژوهش های انجام شده راجع به شهرک دولت آباد)

فرض اصلی مقاله حاضر این است که یکی از دلایل مهم و اصلی برای عدم از پیش بردن امور توسط کارشناسان و پژوهشگران و به اصطلاح عدم توسعه یافتگی مان، حاصل نگاه جهان شمول مان به موضوعات مورد بررسی است. سال های متمادی است که از چرایی توسعه نیافتگی مان در حوزه های مختلف همچون توسعه اقتصادی، توسعه سیاسی، توسعه فرهنگی، توسعه انسانی، توسعه شهری و... گله مندیم. اگر از موضوعات دیگر بگذرم و صرفا به توسعه شهری و مسائل حاشیه نشینی بپردازم در پژوهش حاضر مساله اصلی مورد پژوهش، بررسی چگونگی نگاه و پرداخت کارشناسان به یکی از شهرک های کرمانشاه به نام دولت آباد است. شهرکی که در طبقه بندی ها و نام گذاری های خود این پژوهشگران به عنوان بافت مساله دار از آن نام برده می شود. روش پژوهش نیز فرا تحلیل است. پژوهشهای فراوانی راجع به حاشیه نشینی در کرمانشاه وجود دارد که در اکثر آنان بحث از شهرک دول تآباد نیز وجود دارد اما برای مقاله حاضر پنج مورد از آنان که به طور خاص یکی از نمونه های تحقیق پژوهش ها بوده اند انتخاب شده است. در نهایت نیز به این نتیجه رسیدیم که تفکر غالب در پژوهشها تفکر یاست انتزاعی و پوزیتیو، که حتی در پژوهش هایی که با روش کیفی انجام شده اند نیز وجود دارند. این نگاه منجر به پرداختن به بدیهیات، فاصله از موضوعات پژوهش،کلیشه پردازی، از بین بردن تفاوت و امر خاص و در نهایت ترویج یکسان سازی می شود

کلیدواژه ها:

تفکر انتزاعی ، استیلای پوزیتیویسم ، دولت آباد