اثر بخشی مشاوره گروهی واقعیت درمانی بر رضایت از زندگی والدین کودکان اتیسم در شهر اصفهان

زمینه مساله: رضایت از زندگی نگرشی است که فرد از زندگی خود دارد و به طور تنگاتنگی با رفاه و آسایش شخص مرتبط است. با توجه به همین امر پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی بر رضایت از زندگی والدین کودکان اتیسم در شهر اصفهان در سال 1396 انجام شد . روش: از نوع نیمه آزمایشی باپیش آزمون - پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه کنترل، جامعه شامل کلیه والدین دارای کودکان اتیسم که از میان آنان 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و باگمارش تصادفی، به دو گروه آزمایشی 15 نفر و کنترل 15 نفر تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی رضایت از زندگی SWLS بود. گروه آزمایش تحت 5جلسه مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی قرار گرفت و در مورد گروهگواه هیچ مداخله ای اعمال نشد. یافته ها: نتایج داده ها با بهره گیری از تحلیل اندازه های مکرر نشان داد، مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی بر رضایت از زندگی والدین تاثیر مثبت دارد P> 0/01 نتیجه گیری: مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی بر افزایش رضایت از زندگی والدین موثر بوده است

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، رضایت از زندگی ، والدین ، اوتیسم