تصحیح مدل های تجربی برآورد نیاز آبی گیاه مرجع (مطالعه موردی دشت سرایان)

یکی از راه های کاهش تلفات آب، در مزارع برنامه ریزی صحیح آبیاری می باشد. معادلاتی که برای محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل استفاده می شوند، پارامترهای اقلیمی یکسانی را به کار نمی گیرند و به دلیل ماهیت تجربی آنها برای تمام شرایط اقلیمی مناسب نیستند. به همین دلیل لازم است که معادله مناسب هر منطقه مشخص شود. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از داده های هواشناسی برداشت شده در 6 سال از سال 87 تا 92 در ایستگاه هواشناسی شهرستان سرایان، مقدار تبخیر و تعرق گیاه مرجع با روش های فائو پنمن مانتیث و ترنت وایت، ترنت وایت اصلاح شده، تورک، بلانی کریدل، جنس هیز، جنسن هیز اصلاح شده، جنسن هیز شماره 2، هارگریوز سامانی، مک کینک، پرستلی تیلور ، دورنبوس پروت، آبتیو، باپاداکیس، پنمن مانتبث با تابش ایرماک محاسبه گردید و تبخیر تعرق محاسبه شده توسط تمام روش ها با روش مرجع (فائو پنمن مانتیث) مورد مقایسه قرار گرفت. که طبق نتایج به دست آمده نزدیک ترین روش به فائو روش پنمن مانتبث با تابش ایرماک با ضریب رگرسیون R2 و 0/94 بوده است. بهترین ضرایب تصحیح نیز برای این روش در منطقه سرایان محاسبه شده است.

کلیدواژه ها:

پنمن مانتبث با تابش ایرماک ، تبخیر و تعرق ، سرایان ، ضریب گیاهی ، فائو پنمن مانتیث