اثربخشی خاطره درمانی گروهی برکاهش علائم اضطراب در سالمندان مقیم آسایشگاه کهریزک تهران

مقدمه: اضطراب یک مسئله شایع دوره ی سالمندی است. این دوره مملو از انواع احساس کمبودها و ناتوانی ها می باشد. احساس جدایی و طرد شدگی از عوامل اجتماعی بخ وجود آمدن اضطراب در سالمندان است. سالمندان ساکن در آسایشگاه به دلیل شرایط محیط زندگی، بیشتر در معرض این اختلال قرار می گیرند. انواع روان درمانی به سالمند کمک می کند با مسائل و مشکلات هیجانی محیط کنار بیاید. تا علاوه بر بهبود بخشیدن به روابط بین فردی اعتماد به نفس را افزایش و احساس درماندگی، خشک و اضطراب را کم کند. یکی از انواع روان درمانی، خاطره درمانی به شیوه ی گروهی است. مرور خاطرات و حوادث مهم زندگی، فرد مسن را در رویارویی با مسائل و مشکلات هر دوره از زندگی قرار می دهد. لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی خاطره درمانی گروهی بر کاهش علائم اضطراب در سالمندان مقیم آسایشگاه است. مواد و روش ها: 30 سلمند از آسایشگاه خیریه کهریزک تهران بصورت تصادفی انتخاب شدند. بعد از دریافت اطلاعات جمعیت شناختی، میزان اضطراب آنها با کمک پرسشنامه اضطراب بک (BAI) اندازه گیری شد. سپس بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنتل جایگزین شدند. گروه آزمایش دوره خاطره درمانی گروهی را گذراندند و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. بعد از پایان دره درمان، میزان اضطراب افراد با پرسشنامه اضطراب بک (BAI) اندازه گیری شد و با نمرات اولیه مقایسه گردید. یافته ها: تجزیه و تحلیل کوواریانس نشان می دهد که بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. به این صورت که نمره اضطراب افراد گروه درمان شده در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که روش خاطره درمانی گروهی به نحو چشگیری، موجب کاهش اضطراب در سالمندان مقیم آسایشگاه می باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، سالمندی ، خاطره درمانی گروهی