بررسی اثر مبارزات زراعی بر روی کنترل بید چغندر قند

چغندرقند یکی از زراعت های اصلی است که آفات متعدد و مهمی به آن خسارت می زند. یکی از آفات مهمی که در استانکرمانشاه باتراکم بسیارزیاد هرساله خسارات چشمگیری به محصول وارد می کند، بید چغندر قند (لیتا) میباشد که به لحاظنحوه خسارت خودکه به دور از دید ، از جوانه های مرکزی بوته ها تغذیه می کند چندان موردتوجه زارعین قرار نمی گیرد.بیشترین تراکم وخسارت این حشره معمولا درماههای گرم سال (تابستان)میباشد و چون دراین زمان بطور معمول مبارزهشیمیایی درمزارع انجام نمی شود ، جمعیت آن دچار تلفات شدید نمی گردد.باتوجه به نحوه بیولوژی و تغذیه آفت ، یکی از مهمترین راههای مبارزه با آن مبارزه زراعی میباشد ، به همین دلیل میزان تاثیردو روش از روشهای مبارزه زراعی مورد بررسی قرارگرفت : یکی اثرتاریخ کاشت ودیگری جمع آوری بقایای گیاهی آلوده.برای این منظورضمن کاشت سه قطعه مزرعه آزمایشی ، سه مزرعه ازمزارع زارعین نیز انتخاب گردید که هرکدام ازاین دو گروهدرسه تاریخ کاشت مختلف بودند : زود کاشت ، متوسط کاشت و دیرکاشت . تمام مزارع از ابتدای بهار بطور هفتگی موردبازدیدوآمار برداری قرارگرفتند میزان آلودگی آنها بایکدیگر مقایسه شد ومشخص گردیدکه درصد آلودگی درمزارع زود کاشت کمتراز متوسط کاشت ودرصد آلودگی در مزارع متوسط کاشت کمتراز مزارع دیرکاشت می باشد ، علاوه بر این در زمان برداشتمحصول نیز بسیاری از مزارع مورد بررسی قرار گرفتند و ملاحظه گردیدکه دراین زمان تقریبا اکثریت بوته ها (بیش از 95 درصد بوته ها) آلوده بوده ولاروهای آفت نیز غالبا لارو کامل هستند. پس از برداشت محصول و سرزنی غده ها بقایای حاصل ازاین عمل (که طبیعتا همگی حاوی لارو آفت می باشند) به همان صورت در سطح مزرعه رها میگردند و به این ترتیب منبعمهمی از آلودگی برای سال آینده را بوجود می آورد ، اما در مزارعی که این بقایای آلوده را از بین می برند ، میزان آلودگیبمراتب کمتر از سایر مزارع می باشد.

کلیدواژه ها:

بید (لیتا) ، چغندرقند ، کنترل زراعی ، استان کرمانشاه