نرخ شکارگری سن شکارگر(Orius laevigatus (Fieber روی کنه ی دولکه ای Tetranychus urticae Koch در سه دمای مختلف در شرایط آزمایشگاهی

سن شکارگر(Orius laevigatus (Fieber از دشمنان طبیعی موثر در گلخانهها است که به عنوان عامل کنترل بیولوژیک کنههای تارتن، شته ها و تریپس ها به شمار می رود. رفتار کاوشگری دشمنان طبیعی به شدت تحت تاثیر دما قرار می گیرد. در اینتحقیق اثر دماهای 20، 25 و 30 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±55 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی روی نرخ شکارگری افراد نر و مادهی سن شکارگر O. laevigatus در تغذیه از مراحل نمفی کنه ی Tetranychus urticae Kochارزیابی شد. آزمایش در داخل ظروف پتری 8 سانتیمتری و روی دیسک های برگی گیاه خیار رقم زحل انجام شد. حشرات کامل یک تا دو روزهی سن شکارگر به مدت 24 ساعت گرسنه نگه داشته شده و سپس مورد آزمایش قرار گرفتند. هرتراکم در 10 تکرار انجام و پس از گذشت 24 ساعت تعداد طعمه های خورده شده شمارش و ثبت شد. حداکثر نرخ حمله ی تئوریکی (Theorical maximum attack rate) در دماهای 20، 25 و 30 درجه ی سلسیوس برای افراد ماده به ترتیب 63/02، 83/02 و 124/42 بر روز و برای افراد نر به ترتیب 57/81، 69/01 و 103/76 بر روز به دست آمد. نرخ شکارگری O. laevigatus در بالاترین تراکم شته در سه دمای مذکور برای افراد ماده به ترتیب 26، 30/9 و 43/9 و برای افراد نر به ترتیب 27/8، 30 و 40/4 محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

، O. Laevigatus ، کنه ی دولکه ای ، دما ، خیار ، نرخ شکارگری