تاثیر ژنوتیپ، ریزنمونه و تنظیم کننده های رشد گیاهی بر القای کالوس گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum–graecum)

یکی از بخش های مهم بیوتکنولوژی، کشت بافت می باشد که کاربردهای زیادی در زمینه گیاهان دارویی، نظیر کالوس-زایی و باززایی و تکثیر گیاهان در شرایط آزمایشگاهی و تولید داروهای گیاهی با کیفیت بالا دارد. مطالعه حاضر به منظوربررسی اثر دو نوع ژنوتیپ اردستانی و نیشابوری گیاه شنبلیله، دو نوع ریزنمونه ی کوتیلدون و هیپوکوتیل و تنظیم کننده هایرشد گیاهی و مشخص نمودن بهترین نوع ژنوتیپ و تیمار هورمونی برای بدست آوردن بیشترین کالوسزایی گیاه شنبلیلهانجام گرفت. این آزمایش بصورت فاکتوریل انجام گردید. ریزنمونه ها جهت کالوس زایی در محیط کشت MS حاوی غلظت های 0، 0/1، 0/5، 1 میلیگرم بر لیتر نفتالین استیک اسید و غلظت های 0، 0/5، 1/5، 2/5 میلی گرم بر لیتر بنزیل آدنین نیز مورد بررسی قرار گرفتند. درصد کالوسزایی ریزنمونه ها نیز بررسی شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثرات اصلی ژنوتیپ و غلظت های مختلف هورمون های NAA و BA بر درصد کالوس زایی ریزنمونه های کوتیلدون و هیپوکوتیل در سطح احتمال 1 درصد معنی دار و همچنین اثر متقابل غلظت های مختلف ترکیب هورمون هایدرصد کالوس زایی کوتیلدون در سطح احتمال 1 درصد و بر درصد کالوس زایی هیپوکوتیل در سطح احتمال 5 درصد معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

باززایی ، تنظیم کننده رشد گیاهی ، ریزنمونه ، ژنوتیپ ، شنبلیله ، کالوس زایی