اثر وانادیل سولفات بر میزان مصرف محیط کشت توسط سلول های مرزه خوزستانی و بیوسنتز رزمارینیک اسید

رزمارینیک اسید متابولیت دارویی گیاهی مهمی است که در مقادیر کم در شرایط طبیعی تولید می شود. برای رفع چنین مشکلی، پژوهشگران به کشت های کالوس، سوسپانسیون سلولی و استفاده از الیسیتورها (زیستی و غیر زیستی) در چنین کشت هایی روی آورده اند. در این تحقیق کاربرد ماده وانادیل سولفات (الیستور غیر زیستی) با هدف بررسی الگوی مصرف محیط کشت توسط سلول های مرزه خوزستانی مورد آزمایش قرار گرفت. غلظت های 0، 2/5 و 5 میلی گرم در لیتر وانادیل سولفات برای کشت سوسپانسیون سلولی مرزه خوزستانی بکار رفت. نتایج نشان داد بیشترین میزان مصرف محیط کشت توسط سلول های کشت شده در وانادیل 2/5 میلی گرم در لیتر بوده است. این در حالی است که وزن خشک سلولی بدست آمده در پایان دوره، برای سلول های این تیمار کمتر از بقیه بود. همچنین تیمار 5 میلی گرم در لیتر وانادیل سولفات، وزن خشکی تقریبا برابر با شاهد نشان داد. بیشترین میزان بیوسنتز رزمارینیک اسید در پایان دوره مربوط به غلظت 2/5 میلی گرم در لیتر بود که نشان دهنده این است که کاربرد این ماده می تواند اثر مثبتی در بیوسنتز ماده دارویی رزمارینیک اسید داشته باشد.

کلیدواژه ها:

رزمارینیک اسید ، سوسپانسیون سلولی ، مرزه خوزستانی ، وانادیل سولفات