تاثیر استفاده از نتایج معاینات دوره ای در جلوگیری از افت شنوایی آشکار در کارگران در معرض صدای بالاتر از حد مجاز

این مطالعه به روش توصیفی بر روی چهار هزار نفر از پرسنل کارخانجات شهرستان ساوه در سال 1384 صورت پذیرفت. روش کار به این صورت بود که از بین پرسنل کارخانجاتی که در منطقه ساوه قرار داشتند و در سال 1383 اندازه گیری عوامل زیان آور انجام داده بودند و دارای صدای یکنواخت و بالاتر از حد مجا ز(85 دسی بل) بوده، 4000 نفر که در همان سال معاینات دوره ای انجام داده بودند انتخاب و پرونده پزشکی آنها مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی دقیقتر افراد دارای افت شنوایی به سه گروه ی (افت 30 دسی بل در فرکانس 4000)، گروه ج (افت 50 دسی بل در فرکانس 4000) و گروه د(افت 70 دسی بل و بالاتر در فرکانس 4000) تقسیم شدند. در این مطالعه افرادی که درمرحله اول افت شنوایی قرار دارند. (گروه ی) 815 نفر که معادل 76/04% ازکل افراد دارای مشکل بوده است. همچنین افرادی که در مرحله دوم افت شنوایی قرار داشتد (گروه ج) 17/43% معادل 187 نفر و 70 نفر (معادل 6/5%) درمرحله سوم (گروه د) قرار داشته اند. با توجه به اینکه 815 نفر از افراد بررسی شده که اکثرا دارای سابقه کار 5-1 سال بوده اند، و در سن 40-30 سال قرار داشتند (چون بیشتر افراد بررسی شده در این سن و سابقه کار بودند) و نیز این افراد درجمعیت 3161 نفری دارای ادیوگرام ، 25% افراد را شامل میشدند اگر مورد حمایت قرار نگرفته و تدابیر حفاظتی در مورد آنها اعمال نشود (اجرا نشدن تبصره یک ماده 92) در آینده نزدیک دچار مشکل بیشتری شده و کری آنها در منطقه مکالمه و به صورت آشکار دیده می شود.

کلیدواژه ها:

ادیوگرام ، معاینات دوره ای ، پرونده پزشکی ، افت شنوایی ، عوامل زیان آور