بررسی تنوع سوماکلونال گیاهچه های حاصل از کشت بافت خرما رقم مجول

افزایش نخل خرما با استفاده از روش پاجوش، بسیار پرزحمت و گران است، زیرا شمار پاجوشها در هر درخت محدود است به همین دلیل امروزه از روش افزایش کشت بافت استفاده میشود. روش جنین زائی غیرجنسی که یکی از تکنیکهای کشت بافت گیاهی و ریزازدیادی میباشد و نقش بارزی در افزایش تولید گیاهچه خرما ایفا میکند؛ گاهی باعث تنوع ژنتیکی میگردد که آن را تنوع سوماکلونال مینامند. نشانگرهای مولکولی از جمله عناصر زیستی هستند که به عنوان کاوشگرهای آزمایشگاهی برای یافتن و مشخص کردن یک فرد، بافت، سلول، هسته سلولی، کروموزوم یا ژن بکار میروند و به صورت اشکال مختلف آللی معرفی میشوند . در این پژوهش بررسی ژنتیکی از گیاه مادری و کشت بافتی ناشی از جنین زائی غیرجنسی در رقم خرمای مجول از 10جفت نشانگر ریزماهوارهای استفاده شد. نتایج نشان داد از آغازگرهای مورد استفاده mPdCIR035، PDAAG1023، DP172 قادر به تمایز بین نمونه ها و بیان چندشکلی بودند و تفاوتی بین نمونه کشت بافتی و پاجوشی درون هر رقم را نشان ندادند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، خرما ، سوماکلونال ، نشانگر