اثر سولفات منگنز بر شاخصهای فیزیولوژیکی دو رقم انگور تحت تنش کم آبی در شرایط درون شیشه ای

در این پژوهش اثر سولفات منگنز بر صفات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و آنزیم سوپراکسیددسموتاز در دو رقم انگور تامسون سیدلس و رطبی تحت تنش کم آبی در شرایط درون شیشه ای مورد بررسی قرار گرفت. تیمار سولفات منگنز در 3 سطح بهصورت MS بدون منگنز ( 0 میلی گرم در لیتر)، MS با منگنز در حد استاندارد 16/9) میلی گرم در لیتر) و MS با دو برابر منگنز نسبت به حد استاندارد 33/8) میلی گرم در لیتر) و تیمار تنش کم آبی در 4 سطح به وسیله ی مقادیر 0، 3، 9 و 12 درصد وزنی به حجمی پلی اتیلن گلایکول (PEG) 6000 در دو رقم انگور تامسون سیدلس (نیمه حساس به خشکی) و رطبی (مقاوم به خشکی) انجام شد. از مریستمهای نوک شاخه به عنوان ریزنمونه های گیاهی استفاده گردید. فراسنجه های فیزیولوژیکی شامل مقدار کربوهیدراتهای محلول، پرولین، پروتئینهای محلول و فعالیت آنزیم سوپراکسیددسموتاز برگ تحت تاثیر تنش کمآبی قرار گرفت اما تیمار سولفات منگنز در تمام غلظتها به ویژه در سطح 16/9 میلی گرم در لیتر افزایش قابل توجهی در این فراسنجه ها نشان داد. بیشترین مقدار کربوهیدراتهای محلول، پرولین، پروتئینهای محلول و فعالیت آنزیم سوپراکسیددسموتاز برگ در تیمار 33/8 میلی گرم در لیتر سولفات منگنز در سطح تنش 3 و 9 درصد وزنی به حجمی PEG در رقم رطبی دیده شد. نتایج این پژوهش پیشنهاد میکند که سولفات منگنز در شرایط تنش خشکی با افزایش اسمولیتهای محلول از جمله کربوهیدرات های محلول، پروتئینهای محلول و آنزیم آنتی اکسیدانی سوپراکسیددسموتاز موجب تحریک فراسنجه های رشدی انگور میشود و احتمالا0 سولفات منگنز میتواند یکی از راهکارهای مناسب برای کاهش آسیب تنش خشکی در انگور به ویژه در رقم تامسون سیدلس است.

کلیدواژه ها:

آنزیم SOD ، پروتئین ، پرولین ، کربوهیدرات محلول