بررسی حقوقی فاکتورهای ضمانت حسن انجام تعهد

تعهد به یک مجموعه برای انجام کاری با تعهد شخصی کهمعمولا قول یا ضمانتی برای رشد شخصی است متفاوت میباشد. تعهد، اصطلاحی در فقه و حقوق اسلامی که ناظر به رابطهای حقوقی است و براساس آن شخص ملتزم به انتقال و تسلیم مال یا انجام دادن یا ندادن کاری میشود؛ در این حال اسباب ایجاد چنین رابطه ای می تواند عقد، ایقاع یا الزامی قهری باشد. ضمانت حسن انجام تعهد برای تضمین انجام به موقع تعهدات مضمون عنه ( ضمانت خواه) در مقابل مضمون له (ذینفع) صادر می گردد.(متداول ترین این نوع ضمانت نامه ها تضمین حسن انجام تعهدات ناشی از امضاء پیمان است.) تعهد، نماینده یک رابطه حقوقی بین دو طرف است، خواه بین این دو طرف، عقدی واقع شده باشد (مثل عقد بیع) خواه نه، خواه قصد و رضا دست کم از یک طرف، ابراز شده باشد، خواه نه. به نظر اینجانب، بررسی به شیوه فوق به درک بهتر این موضوع کمک شایانی می کند و موجب خلط مباحث تعهد و ضمانت نمی شود.

کلیدواژه ها:

وفای به عهد ، تعهد ، حسن انجام تعهد ، ضمانت اجرا