اثر محرومیت حسی و تحریک الکتریکی فازیک هسته لوکوس سرولیوس به دنبال جا به جایی ویسکر کناری بر ویژگیهای پاسخ نورون های لایه IV قشر بشکه ای در موش صحرایی نر

مقدمه: قشر بشکه ای در جوندگان مسول دریافت و پردازش اطلاعات حسی از ویسکرهای صورت حیوان می باشد. هسته لوکوس سرولیوس (LC) منبع اصلی نوراپی نفرین قشر مغز بوده و در پردازش اطلاعات حس تماس موثر است. در این مطالعه اثر تحریک الکتریکی فازیک LC و محرومیت حسی به دنبال جا به جایی ویسکر کناری بر خصوصیات پاسخی نورون های لایه چهار قشر بشکه ای در موش صحرایی نر بررسی شد. مواد و روش ها: خصوصیات پاسخ دهی 18 نورون در گروه بدون محرومیت حسی (کنترل) و 22 نورون در گروه محروم از حس (P4) با ثبت تک واحدی خارج سلولی به دنبال جا به جایی مکانیکی کنترل شده ویسکر کناری (حذف شده) و یا قبل از جا به جایی توام ویسکرهای اصلی (باقیمانده) و کناری، مورد ارزیابی قرار گرفت. در گروه محروم از حس (P4) از روز چهارم بعد از تولد تمام ویسکرهای سمت چپ صورت حیوان به جز ویسکر (2)D یک روز در میان تا 60 روزگی کنده می شدند. در هر دو گروه LC در زمان های مختلف قبل از جا به جایی کنترل شده ویسکر کناری تحریک الکتریکی می شد. نتایج: جا به جایی مکانیکی ویسکر کناری بدون تحریک الکتریکی LC در گروه (P4) نسبت به گروه کنترل سبب کاهش معنی داری در بزرگی پاسخ نورون ها و افزایش میزان شاخص CTR گردید. در گروه (P4) در مقایسه با گروه کنترل، تحریک الکتریکی LC قبل از جا به جایی ویسکر کناری سبب کاهش در بزرگی پاسخ نورون ها (P<0/05). افزایش شاخص CTR به دنبال جا به جایی توام ویسکرها و نیز افزایش زمان تاخیر پاسخ نورون ها گردید. نتیجه گیری: تحریک الکتریکی LC به دنبال محرومیت حسی سبب تعدیل خصوصیات پاسخ دهی نورون ها و الگوی پاسخ آن ها می گردد.

کلیدواژه ها:

محرومیت حسی ، ویسکر ، هسته لوکوس سرولیوس ، نوراپی نفرین ، موش صحرایی