آدیپوکینازها : رزیستین و بیماریهای روماتیسمی

در سالهای اخیر ،اپیدمی جهانی افزایش وزن  منجر به افزایش توجه  به شناخت بیولوژی بافت چربی سفید شده است. آدیپوسیت ها و ماکروفاژهای موجود در نسج چربی تولیدکننده چندین پروتئین واسطه ای تحت عنوان آدیپوکین ها است. آدیپوکین ها شامل انواع مختلفی از پپتیدها با خواص پیش التهابی از جمله لپتین ، رزیستین، لیپوکالین 2، اینترلوکین 18  واثرات ضد التهابی مثل آدیپونکتین می باشند. رزیستین یکی از این پپتیدهای جدید مشتق از آدیپوسیتها است که به طور قوی باعث ایجاد مقاومت به انسولین در نسج کبد می شود و در فرایندهای فیزیولوژیک و روندهای التهابی و خود ایمنی شرکت می کند. غلظت سرمی آن دربرخی بیماریهای التهابی مثل کرون و بیماریهای بافت همبند از جمله آرتریت روماتوئید و لوپوس بالا بوده است. نقش آدیپوکین ها در تنظیم پروسه های التهابی این سوال مهم را مطرح می سازد که آیا مهار تولید غیر طبیعی آدیپوکین ها در بیماریهای اتوایمیون می تواند هدف بیولوژیک  برای درمان این اختلالات باشد. این مقاله مروری به بحث در مورد  نقش آدیپوکین ها بویوه رزیستین در بیماریهای التهابی و خود ایمنی پرداخته است.  

کلیدواژه ها:

آدیپوکین ، بیماریهای روماتیسمی ، بیماریهای التهابی ، رزیستین ، مقاله مروری