بررسی رفتار والدین و فرزندان در درک حس خویشتن بینی نوجوانان دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک

مقدمه: اسکولیوز پیشرونده بر روی حس خویشتن بینی و سلامت ذهنی فرد اثر گذاشته و عملکرد او را محدود می سازد. هرچندرایج ترین معیار برای ارزیابی اثربخشی درمان اسکولیوز، میزان شدت انحراف ستون مهره ها می باشد ولی این معیار ضرورتا مهم ترین نگرانی بیماران و والدین نیست. هدف: بررسی رفتار والدین و فرزندان در درک حس خویشتن بینی نوجوانان دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 93 دختر دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک و والدین آنها انجام شد. این بیماران تحت درمان با بریس های اصلاحی ستون فقرات قرار داشتند. از بیماران و والدینشان خواسته شد تا پرسشنامه ظاهر تنه را که درک حس خویشتن بینی بیماران اسکولیوزی و والدینشان را در دو حوزه ظاهر و انتظار مورد بررسی قرار می دهد تکمیل نمایند. در بخش اول این پرسشنامه، با استفاده از تصاویر مختلف درک بیماران از ظاهرشان سنجیده می شود و در بخش دوم با استفاده ازسوالات 5گزینه ای انتظارات فرد از درمان مورد بررسی قرار داده می شود. بخش والدین این پرسشنامه نیز درک والدین از وضعیت ظاهری و انتظار از درمان فرزندشان را مورد بررسی قرار می دهد. یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 14 سال )دامنه 16-11سال و شدت قوس اسکولیوزی 31.38درجه دامنه 20-55 درجه( بود. نتایج تست آماری ویلکاکسون نشان داد که بین درک بیماران و والدینشان از حوزه ظاهر، اختلاف معناداری وجود ندارد. اما نتایج نمرات بدست آمده از حوزه انتظار و نمره کل نشان داد که این اختلاف به لحاظ آماری معنادار بوده است ( P<0.001 .) نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر نشان داد که انتظار والدین نسبت به درمان فرزندنشان از خود بیماران بیشتر است. این در حالیست که بین درک بیماران و والدین از وضعیت ظاهری تفاوتی وجود ندارد. جهت بررسی چرایی این موضوع به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.

کلیدواژه ها:

اسکولیوز ایدیوپاتیک ، نوجوان ، خویشتن بینی