ارزش در معرض خطر شرطی(CVaR) مبتنی بر نظریه مقدار کرانی در پیش بینی وجه تضمین قراردادهای آتی سکه طلا

در این تحقیق با استفاده از داده های قیمت نقدی سکه طلا، در بازه زمانی سال 1387 تا 1394 پس از تخمین مقدار وجه تضمین در قراردادهای آتی با استفاده از مدل های ارزش در معرض خطر ورایانس کواریانس مبتنی بر توزیع نرمال و تی استیودنت، پارتوی تعمیم یافته و پارتوی تعمیم یافته سازگار، با آزمون های کوپیک و پوشش شرطی کریستوفرسن و همچنین توابع زیان دوم لوپز و بلانکو- ایهل اقدام به پس آزمایی این مدل ها شد. همچنین با استفاده از تمامی این رویکردها ارزش در معرض خطر شرطی وجه تضمین قراردادهای آتی پیش بینی شده و به منظور انتخاب مدل برتر ارزش در معرض خطر شرطی،  از دو تابع نمره دهی شامل میانگین قدر مطلق خطاها(MAE) و  مجذور میانگین مربعات انحراف ها (RMSE) استفاده شد. نتایج نشان می دهدکه با توجه به دنباله های پهن توزیع تجربی داده های نقدی، مدل هایی که توان مدلسازی دنباله های پهن را دارند از جمله مدل های واریانس کواریانس مبتنی بر تی استیودنت و پارتوی تعمیم یافته نتایج مناسبی را در پی دارند. همچنین در سطوح اطمینان پایین تمامی مدل ها عملکرد ضعیفی داشته اند.

کلیدواژه ها:

ارزش در معرض خطر ، ارزش در معرض خطر شرطی ، پس آزمایی کریستوفرسن ، مدل پارتوی تعمیم یافته ، نظریه مقدار کرانی ، وجه تضمین