مقایسه روشهای هیدرولیکی و هیدرولوژیکی برای تعیین حداقل نیاز آبی زیست محیطی در رودخانه مطالعه موردی: رودخانه صفا رود - رامسر
محل انتشار: نهمین کنفرانس هیدرولیک ایران
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,774
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHC09_053
تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1389
چکیده مقاله:
دراین مقاله برای تعیین حداقل نیاز زیست محیطی رودخانه ها دو روش هیدرولیکی با یک روش هیدرولوژیکی متداول درا یران بنام روش تنانت ( مونتانا) مقایسه شده اند دراین مقاله نشان داده شده است که استفاده از روش مونتانا می تواند انتخابی نامناسب برای تعیین جریان حداقل برای حفظ محیط اکولوژیکی رودخانه باشد. براساس نتایج بدست آمده دراین تحقیق از میان دو روش هیدرولیکی شیب منحنی و حداکثر انحنای منحنی در رابطه میان محیط خیس شده و دبی ، روش دوم نتایج بهتری را بدست می دهد. روش شیب منحنی برای حداقل دبی زیست محیطی مقادیری را توصیه می کند که بسیار بزرگتر از دبی متوسط رودخانه می باشد که میتواند در مناطق دارای بحران آب سوال برانگیز باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا شکوهی
دانشیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
محمدرضا بهروزنیا
کارشناس ارشد مهندسی رودخانه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :