ارزیابی لرزه ای فونداسیونهای سطحی تقویت شده با استفاده از روش دیوارهای محیطی پیرامونی به روش اجزای محدود

با گسترش تکنولوژی و شهر نشینی، پروژه های گسترده و وسیعی طراحی و اجرا میشوند که بعضی از این پروژه ها باید در شرایط نامطلوب ژئوتکنیکی اجرا شود. از سوی دیگر در اثر وقوع زلزله ساختمانهای زیادی دچار تخریب یا آسیب دیدگی های شدید شده و حتی در برخی موارد خسارات جانی و مالی فراوانی بر کشور تحمیل گردیده است؛ بنابراین ضرورت ساخت سازه های مقاوم در برابر زلزله و نیز مقاوم سازی ساختمانهای موجود و پی اجتناب ناپذیر است. یکی از روشهای تقویت پیها استفاده از دیواره محیطی پیرامونی میباشد. لذا در مطالعه ی حاضر به ارزیابی لرزه ای فونداسیونهای سطحی تقویت شده با استفاده از روش دیوارهای محیطی پیرامونی به روش اجزای محدود توسط نرم افزار Plaxis3D 2013 پرداخته خواهد شد. برای این منظور با استفاده از مطالعه پارامتریک موج ورودی زلزله و مشخصات هندسی طول دیوارهای محیطی پیرامونی و اثراتی که این پارامترها میتوانند در عملکرد بهتر فونداسیون داشته باشد مورد بررسی قرار میگیرد. پارامترهای متغیر مورد نظر به ترتیب شامل موج ورودی زلزله )زلزله بم، طبس و کرمانشاه( و طول دیوارهای محیطی پیرامونی 0/5B(، /5B9 و )2B و در یک حالت بدون استفاده از دیوار محیطی پیرامونی میباشد. در حالت کلی وجود این دیواره ها در پیرامون فونداسیون باعث افزایش میزان مقاومت برشی خاک و ظرفیت باربری فونداسیون خواهد شد. بنابراین از این موضوع میتوان به این نتیجه دست یافت که با افزایش طول دیوارهای محیطی پیرامونی باعث کاهش میزان تنش و نشست در اطراف پی و کاهش خسارات احتمالی وارد بر سازه میشود.

کلیدواژه ها:

تقویت فونداسیون ، دیوارهای محیطی پیرامونی ، روش اجزای محدود ، نرم افزار Plaxis3D