تاملی جامعه شناختی بر روند گسترش عرضه و فروش قهوه (مورد مطالعه اصفهان)

برخی جامعه شناسان فرهنگ را وجهی از زندگی جمعی می دانند که حتی نیازهای زیستی را هم در چهارچوبی در هم تنیده از ارزش ها و هنجارها معنا می نماید. خوردن و آشامیدن از جمله نیازهای طبیعی انسان است که سراسر آمیخته به نشانه ها و معناهای فرهنگی است. جامعه شناسان علاقه مند به مطالعه درباره مرزهای فرهنگی و طبیعی میان پدیده ها هستند. آن ها معتقدند پدیده های بسیاری وجود دارد که افراد آن ها را طبیعی قلمداد می کنند اما ماهیتی فرهنگی و اجتماعی دارند. در این مقاله به دنبال آن هستیم که روند گسترش و سرایت قهوه در سال های اخیر در کشور را از دیدگاهی جامعه شناسانه مورد بررسی قرار دهیم و به این پرسش ها پاسخ دهیم که روند رشد گرایش به قهوه چگونه بوده است آیا این روند در مقایسه با دیگر مشاغل رشدی مشابه را طی نموده است با توجه به این که میدان مطالعه این پژوهش اصفهان است و اصفهانی ها طبعی شیرین پسند دارند، گرایش رو به رشد آن ها به نوشیدنی تلخ همچون قهوه چگونه در حال طی شدن است این تغییر احتمالی ذائقه از چه عواملی تاثیر می پذیرد برای پاسخ به سئوالات تحقیق از دو روش و تکنیک مطالعه اسنادی و مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردید. ابتدا از طریق بررسی اسناد و اطلاعات موجود وضعیت و روند گسترش مراکز فروش قهوه در اصفهان مورد بررسی گرفت، از سوی دیگر از طریق نمونه گیری گلوله برفی با افراد درگیر در روند عرضه و تقاضای قهوه در سه سطح عمده فروش، عرضه کننده خرد و مصرف کننده مصاحبه های نیمه ساختار یافته صورت گرفت و نتایج آن تحلیل گردید.