تطبیق روح انسان با انگیزش رها شده در هرم مازلو

تشکیل جامعه آرمانی کره زمین، صلح طلبان کره زمین بوده و هست و خواهد بود. برای رسیدن به صلح، بایستی مسئله و موانع رسیدن به صلح پایدار را شناخت و برای هر مسئله، راه حل ارائه داد تا به هدف برسیم. مطابق با آموزه های دینی ادیان، همه هویت انسان را نباید فقط در جسم دانست و اعتقاد به روح ماندگار پس از مرگ، برای اخلاقیات و صلح لازم است. در این نوشتار، تعریف واژه صلح بر پایه هرم ازلو و به معنی رعایت امنیت و احترام انسان ها می باشد. هرم مازلو در ارائه راه حل اخلاقی، ابزار موثری است، چنانکه مازلو می گوید انسان کمال یافته، انسان صلح طلب و اهل معنویات و خداگونه است و علم و دین با کمک همدیگر، باید جامعه آرمانی را بسازند. هدف این مقاله نگاهی جدید و مبتنی بر دین، به هرم مازلو می باشد که در آن، انسان به صورت جسم و روح در نظر گرفته می شود. با استدلال بر مستندات مازلو، سعی در تطبیق روح انسانی در آموزه های دینی، با انگیزش انسانی رها شده در هرم مازلو دارد. بخش اول مقاله، جستجو در اثار مستند خود مازلو است و در پاسخ به این سوال بر می آییم که آیا ساختار جسم و روح را می توان در لحظات تجربه های اوج در انسان خودشکوفا در نظر گرفت و در اینصورت تناقضی با گفته های مازلو بوجود می آید یا خیر. در بخش دوم مقاله، با مطرح کردن انتقادات و اشکالات مستند وارد بر هرم مازلو، توسط اسلام گراها و غیر اسلام گراها، در پاسخ به این سوال بر می آییم که آیا می توان این نگاه جدید، بعضی اشکالات وارد بر هرم مازلو را رفع کرد یا خیر. در نتیجه گیری نهایی دو بخش، به این پاسخ نزدیک می شویم که می توان در جهت ایجاد صلح و ارائه انگیزه ای اخلاقی برای انسان ها، نظریه ای مطرح کرد که روح انسان را همان انگیزش رها شده هرم مازلو در نظر گرفت. اگرچه در استدلالی عامیانه، این موضوع مطرح می شود که برای ایجاد جامعه آرکمانی کره زمین، نمی توان منتظر ماند که علم بشر و دانشگاهیان، وجود روح در انسان را کشف کنند و این یک راه حل پیشنهادی برای حل مسئله اخلاقی صلح، یعنی معرفی انگیزه ای دادم انسان ها است.

کلیدواژه ها:

هرم مازلو ، صلح ، انسان خودشکوفا ، انگیزش انسانی ، جامعه آومانی ، روح ، تجربه اوج