مقایسه خواص مکانیکی جوش حاصل از فرآیندهای GTAW و LBW برروی فولادهای نیکل - کروم -مولیبدن دار

استفاده از فرایندهای نوین جوشکاری، روز به روز رو به افزایش است و توجه به مزایای منحصر به فرد این فرایندها، استفاده از آنها در صنعت را توجیه پذیرتر میکند. جوشکاری لیزر یکی از فرایندهای نسبتا جدید است که با توجه به تمرکز حرارت بالا و کیفیت مطلوب مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، جوشپذیری نوع خاصی از فولاد نیکل-کروم-مولیبدن- دار با استفاده از فرآیندهای GTAW و LBW (Nd:YAG) مورد بررسی قرار گرفت. تمرکز حرارت بالای فرایند لیزر، اعوجاج کمتر اتصال جوش را در پی دارد و این ویژگی در خصوص جوشکاری و ساخت قطعات با تلرانس ابعادی بالا، حائز اهمیت است. به منظور بررسی جوشپذیری این فولاد و مقایسه خواص متالورژیکی این دو فرایند، نمونههای تست کشش طولی و عرضی مطابق استاندارد و به دو روش جوشکاری مذکور بعد از عملیات حرارتی کوئنچ تمپر تهیه شد. پس از آزمون کشش، متالوگرافی و آزمون ریزسختی نیز از نمونهها به عمل آمد. نتایج این مطالعه حاکی از ضخامت بسیار کم منطقه متاثر از حرارت در جوش لیزر بود. استحکام جوش در نمونههای جوش عرضی GTAW بسیار بیشتر از جوش عرضی لیزر بود ولی در جوش طولی استحکام جوش لیزر بالاتر بود. بر اساس نتایج این پژوهش، در شرایطی که بارگذاری بصورت عرضی برروی قطعه انجام شود، استفاده از فرایند جوش GTAW مناسبتر است و در خصوص قطعاتی که نیرو بصورت طولی به آنها اعمال میشود، جوش لیزر گزینه مناسبتری میباشد.

کلیدواژه ها:

جوشکاری لیزر ، Nd:YAG ، جوشکاری GTAW ، خواص مکانیکی ، اعوجاج.